Tijdens het oudercontact vroeg de meester van het tweede leerjaar of onze oudste het zou zien zitten om eens een spreekbeurt te maken. ‘Goh dat denk ik wel’ antwoordde ik in al mijn enthousiasme. Toen viel mijn euro dat ik hem dan eerst fatsoenlijk moet kunnen uitleggen wat een spreekbeurt is… Als hij niet weet waar het over gaat, is zijn antwoord bij voorbaat ‘nee’. ‘s Avonds vertelde ik hem dat de meester gevraagd had of hij een spreekbeurt wou maken voor de andere kinderen van de klas. ‘Zo kan jij even de meester zijn en dan luisteren de andere kinderen naar wat je te vertellen hebt. Je mag dan thuis en op school aan je spreekbeurt werken. Op de laptop nog wel! En je mag dan iets mee naar school nemen om over te vertellen.’ Zijn oogjes fonkelden, hij zag het zitten.
Ikke blij, de meester blij en zoonlief gemotiveerd om er iets van te maken. Maar hoe leer je je kind een spreekbeurt te maken? Hoe intensief begeleid je je kind als ouder? Deze opdracht is voor hem grotendeels zelfstudie om hem wat extra uitdaging in de klas te bieden. Hij mag er op school af en toe aan werken, de rest moet hij thuis doen.
Aanpak
Samen kozen we een onderwerp voor de spreekbeurt. Een beetje sturing was nodig. Het moet iets zijn wat zijn klasgenoten ook aanspreekt. De laatste tijd is hij erg bezig met de hemel, de dood en al wat daar rond hangt. Slecht plan om het daar over te hebben lijkt me. Even de hobby’s overlopen en daar iets uit kiezen dus. Het werd Lego.
Toen dachten we na: Wat weten we al over Lego? Wat weten we nog niet over Lego? Wat willen we weten over Lego? We maakten een lijstje met een tiental vragen. Dat betekent ook: leren typen en werken met Microsoft Word. En ook: leren werken met een USB-stick. Gelukkig hebben we hier nog eentje liggen die vermomd is als pluche krokodil. Het lijstje met vragen werd goed bevonden door de meester. Dat kan dus dienen als basis om op verder te werken. Nu moet zoonlief nog leren dat de krokodil geen speelgoed is. De krokodil moet in zijn boekentas blijven zitten en mag er enkel uit om thuis of op school aan de spreekbeurt te werken. ‘Want als je krokodil stuk gaat of kwijt geraakt, ben je je spreekbeurt ook kwijt en moet je helemaal opnieuw beginnen.’ Ik bewaar wel een back-up van wat er op de stick staat, maar toch.
Nu zijn we klaar voor de start. Vandaag deed hij al wat voorbereidend werk. Hij maakte foto’s van zijn Lego en keek mee hoe we die foto’s op de laptop moeten zetten. Foto’s bewerken is nu nog niet aan de orde.
Dan lazen we de vragen nog eens. ‘Waar ga je zoeken op internet als je iets niet weet jongen?’ – ‘Op Goegel hè mama.’ Oké, dat zit al goed. ‘Kijk eens naar die link, wat staat daar?’ – ‘Wiiiiiikiiip… Wikipedia. Ah maar dat ken ik mama, daar heeft de meester ook iets over gezegd.’ Voilà, we zijn vertrokken. Later leer ik hem wel hoe hij weet welke zoekresultaten betrouwbare informatie opleveren.
Ik heb een blanco powerpoint aangemaakt met één slide waarop de titel van de spreekbeurt en zijn naam staat. Daar gaan we binnenkort verder aan werken. ‘In die Powerpoint gaan we alle antwoorden op je vragen zetten, samen met wat foto’s en zo. Zo hoef je helemaal niks uit het hoofd te leren voor je spreekbeurt. Je kijkt gewoon naar de slides en dan vertel je daar iets over.’ De Wederhelft voorzag zoonlief van een eigen e-mailadres zodat hij ook informatie kan opvragen als hij dat nodig vindt. Hij kan dan ook mailtjes sturen naar zijn meester, die man staat daar gelukkig voor open.
Conclusie
Om maar te zeggen: ‘Maak eens en spreekbeurt’ klinkt poepsimpel maar voor een zevenjarige komen daar veel leerkansen bij kijken. Leren werken met de computer, typen, Microsoft Office (Word en Powerpoint) gebruiken, overweg kunnen met e-mail inclusief de opmaak van een mailbericht, gericht zoeken naar informatie zowel online als in boeken en andere bronnen, foto’s digitaal verwerken, een onderwerp bepalen en kiezen wat je daar over gaat vertellen, de USB-stick, … Voor Robin is dit een leuke uitdaging waar hij later profijt van gaat hebben. Hij kan nu spelenderwijs oefenen hoe hij een spreekbeurt moet maken en hoe hij moet spreken voor een publiek. Dat zal zeker nog van pas komen in zijn verdere schoolse carrière.
Als ouder moet je wel voldoende tijd in de begeleiding steken. Het is een intensieve bezigheid. Ook al is er nu nog geen deadline, de drive van Robin zorgt er voor dat wij hem mee op weg helpen om dit tot een goed einde te brengen. We proberen maximaal 1 à 2 avonden per week te reserveren voor de spreekbeurt. Dan werken we er samen telkens ongeveer een half uurtje aan. Zo wil ik vermijden dat het voor hem gaat aanvoelen als een opdracht, als een last. Het moet leuk en luchtig blijven zodat het voor hem een positieve leerervaring wordt. Als beloning kan hij nadien wat met zijn Lego gaan spelen 😉
