Voedingsetiketten lezen

Gisteren ging ik naar een info-avond. Het thema was ‘voedingsetiketten lezen’, de babbelaar vooraan een diëtiste. Om er wat van op te steken, nam ik een omgekeerde diabeet mee. Het leek me een interessant onderwerp gezien de voedselallergieën van de oudste zoon waar je elders in deze blog meer over kan lezen.

Toegegeven, ik weet al wel wat over gezonde voeding en zo. Het is nu eenmaal een onderwerp wat me interesseert en waar ik graag actief mee aan de slag ga. Een aantal dingen klonken me bekend in de oren maar ik heb er toch ook wat van opgestoken. De diëtiste besteedde vooral aandacht aan het interpreteren van de hoeveelheid suikers, vetten en koolhydraten in voedingsmiddelen. Dat was net wat ik nodig had. Ik bekijk die etiketten wel vaak als ik aan het winkelen ben, maar ik heb er geen flauw idee van hoe ik de vermelde hoeveelheden moet interpreteren. Vanaf nu gaat dat wat beter lukken.

Ik leerde er ook dat light-producten voor kinderen wel kunnen. Voor een vrouw met een missie als ondergetekende is dat interessant. Als ik eerdaags mijn eetplan terug vanonder het stof haal, kan ik zonder scrupules light-room en van die dingen gebruiken. Want dat heb je als vrouw hè. Je wil diëten en anders koken voor jezelf en je gezin en dan komt het vermanend vingertje van je omgeving. Light? En je geeft dat aan je kinderen? je weet toch dat dat niet goed voor ze is hè? Ik zou er toch maar mee opletten!

Mijn gezelschap vond hier ook een antwoord op iets waar zij al lang naar op zoek was: suikervrije fruityoghurt die geschikt is voor diabeten. Het blijkt toch te bestaan. Zij blij, ik blij 🙂

Voorts werd er nog gepraat over de fratsen van Piet Huysentruyt. Die man zette half Vlaanderen op het verkeerde spoor door ingrediënten te gebruiken die verboden zijn voor diabeten. Terwijl hij kookt voor diabeten, hij is immers zelf patiënt. Tegenwoordig zou hij bij gebruik van die producten er wel een waarschuwing bij vermelden. Dankzij de diëtiste ken ik ook terug het verschil tussen verzadigde en onverzadigde vetten en hoe ze te herkennen… Dat zat ver weg!

Na die avond weet ik het zeker: er worden hier opnieuw wijzigingen doorgevoerd in de keuken. Er komt terug light in huis, ik ga voor de schoolkoeken van de kinders wat beter letten op de etiketten en er komt wat minder onverzadigd vet op tafel.

De opgelegde dagelijkse hoeveelheid groenten en fruit halen we niet elke dag maar ik denk dat dit bij weinig mensen wel lukt. Af en toe eens zondigen lijkt me geen kwaad te kunnen voor een gezond iemand. Het voornaamste voor mij is dat de kinderen gezonde eetgewoontes kennen en er zich aan houden. Tot nu toe zijn we daar goed in geslaagd en dat willen we zo houden. Als ze wat groter zijn, zullen ze dus ook leren hoe ze voedingsetiketten moeten lezen en interpreteren…

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *