Wie zegt dat jongens altijd wat later zijn…

… Heeft ongelijk! Wat ik de laatste tijd meemaak met mijn zoon van zeven, bijna acht, bewijst het tegendeel.

In het eerste leerjaar had hij een liefje, we noemen haar voor het gemak Bertha. In de loop van dat schooljaar geraakte het uit en passeerden enkele opvolgsters de revue. Sinds enkele weken is het terug aan met Bertha. Dat bleek hot news te zijn binnen de lagere school als ik zijn zus mag geloven. Er werd volgens enkele vriendjes van de zoon zelfs al gekust, net niet op de lippen maar er wel héél kort bij!!!!

Wat moest ik deze week zoal aanhoren van mijn eerste communicant:

* Nadat hij van de kapper kwam met een kwak gel in zijn haar: ‘Mama, maak je een foto en stuur je die door naar Bertha?’ – ‘Nee jongen, ik heb haar telefoonnummer niet. Laat ons dat ook maar zo houden voorlopig.

* ‘Mama, Bertha en ik hebben het er vandaag over gehad hoe ons huis er later uit moet zien.’ Say whàt?! Nog maar een paar weken samen zijn en dat klapt al over samenhokken? Hier is mijn moederhart niet klaar voor. Zorg maar voor een goede man cave mijn beste!

* Bertha is één dezer jarig en hij mag naar het feestje gaan. Vandaag gingen we dus naar de speelgoedwinkel voor een cadeautje. ‘Mama, mag ik een mooie ring kiezen voor Bertha?’ – ‘Ja jongen, kies er maar een mooie uit.’ En bij die ring hoort uiteraard nog een extra cadeautje. En maar blinken toen de cadeautjes vakkundig ingepakt werden in de winkel. This is getting way too serieus :s

*’Zeg mama, Bertha die wil altijd maar dat ik samen met haar speel maar ik wil ook met mijn eigen vrienden spelen. Als ik een keertje met een ander meisje aan het spelen ben, dan is Bertha boos. En ik moet die altijd maar knuffelen! En als die mij knuffelt hè mama, dan pitst die zo hard dat ik niet meer kan ademen!’ – ‘Ja jongen ze zal verliefd op je zijn hè. Dan doen meisjes zulke dingen al eens. Ik vind het goed dat je ook met je eigen vriendjes blijft spelen.’ Er bij denkend ‘en dat je niet nu al toegeeft aan de grillen van een jaloerse madam des huizes’. Ah gelukkig, het tij keert al een beetje. Zoonlief heeft het voorbeeld van mama en papa goed begrepen: verloochen jezelf niet. Blijf aandacht hebben voor je eigen noden en je eigen vrienden in plaats van alleen maar aan ‘ons’ te denken.

Het is toch leuk om horen hoe de kroost in hun kinderlijke nuchterheid de grote dingen des levens bekijkt. En dat ze niet gaan voor de clichés binnen relaties. Er blijft toch iets hangen van de vele babbels die we met hen doen. We hebben hen dan toch een goed voorbeeld mee gegeven tot nu toe 🙂

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *