Traumakatjes

IMG_0615

3 jaar wordt deze schoonheid vandaag: ons Wilma! Voordien gekend als Hummeltje bij Poezenopvang De Snorhaar waar we haar vandaan haalden. Ze was toen een bang kittentje van enkele maanden oud. Toen het stenen uit de grond vroor in Molenstede, zag zij het levenslicht. Vermoedelijk overleefden mama en papa het koude vriesweer niet. Zij bewees dat ze van het sterke geslacht was en ze haalde het. Samen met enkele andere katjes werd ze gevonden ergens in de sneeuw in Molenstede. Ze was toen ongeveer 3 weken oud.

De Snorhaar ving haar op, verzorgde haar en begon met de socialisatie. Wij hebben die na de adoptie samen met Gonzo verder gezet. Ze is nog steeds een schichtig katje, wat aan de kleine kant ook, maar zooooo lief! Na enkele dagen bij ons te verblijven, besloot ze dat ik een toffe ben. Ik heb er bijna al mijn psychologische truken voor uit mijn hoed moeten toveren. Maar ik won haar vertrouwen…

3 jaar later is ze bij mij de perfecte kattin. Heel lief, heel aanhankelijk en een babbelaar eerste klas! Miauwen doet ze niet. Neen, Wilma miept. Waar ik ben, is zij meestal ook. Haar moeilijke start speelt haar wel nog parten. Als ze komt bedelen aan tafel en ik geef haar iets (jaja, dat mag niet, ik weet het), neemt ze het mee om het enkele meters verder haastig op te schrokken. Onverwachte geluiden verontrusten haar. Maar ze heeft al een verdomd lange weg afgelegd.

Ze panikeert niet meer omdat hier een man en kinders rond lopen. Ze zit in de huiskamer terwijl die barst van leven, rondvliegende dino’s, racende auto’s en vechtende kinderen. Vanuit haar hangmat bovenin de krabpaal kijkt ze toe. Als er bezoek is, komt ze soms al eens stiekem piepen in het deurgat. Tot ze betrapt wordt 🙂

Gelukkige verjaardag Wilma, we hopen dat je ons nog lang zal entertainen!

 

IMG_8443

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *