Ons gezin overleeft geen feest zonder bloedvergieten. Daarom was ik gisteren helemaal in de wolken dat het verjaardagsfeest van Raketman passeerde zonder een bezoek aan Spoed. Oké, er sneuvelde een ruit van onze veranda en da’s balen maar al onze kinders waren op het eind van de dag nog intact. Vandaag heerst er een bescheiden feeststemming omdat Gonzo, de zelfverklaarde heer des huizes wiens IQ omgekeerd evenredig is met zijn leeftijd, 6 jaar wordt.
Bij de lunch zongen de kinderen een liedje voor de kat. Hij keek hen behoorlijk dwaas aan en bolde het af. Nadien gingen ze buiten ravotten. Zo kon De Wederhelft ongestoord bricoleren op de bovenverdieping. De verbouwingen voorbereiden, weet je wel. Af en toe liet hij zich eens buiten zien om wat hout te zagen. De kinderen bleven heel flink van de zaagmachine en de werkbank af. Als ze zagen dat papa zijn zaagmachine ging gebruiken, gingen hun handjes meteen over hun oren. Flink mannekes, flink.
Het leek me dus doenbaar om even in de keuken iets te gaan drinken. Domste beslissing ooit. Want… buiten lag ook een zaag op de grond. Binnen Raketmanbereik. Hij wilde vermoedelijk papa helpen door een blokje houtafval te zagen. U raadt het al… Plots hoorde ik gekrijs en kwam hij huilend binnen gestrompeld, ondersteund door de zus. Ik wist niet waar ik het had! Zijn hand, arm en kleren zaten onder het bloed. Op de grond liet hij ook een rood spoor achter.
Ik hield het hoofd koel zoals ik leerde tijdens mijn opleiding EHBO. De Dochter kreeg de opdracht papa boven te gaan halen zodat één van ons zich met de intacte kinders kon bezig houden en zodat de andere zich over de jongste kon ontfermen. Ramptoeristen heb je op zo een moment niet nodig. Al gauw bleek het nog mee te vallen. Raketman had in zijn vinger gezaagd maar enkel de bovenste huidlagen leken beschadigd. Bloeden als een rund doe je dan dus.
We hebben de wonde goed gereinigd en ontsmet, vervolgens afgedekt en het psychologisch leed verzacht met een koekje. Navraag bij de huisarts met wachtdienst leerde dat we niet moesten passeren voor een inenting tegen tetanus. Al bij al dus eind goed al goed.
Om maar te zeggen: eigenlijk zou ieder menselijk wezen een basisopleiding EHBO (en liefst ook de jaarlijkse bijscholing) moeten volgen. Je weet maar nooit wanneer het je van pas komt.