Het zijn drukke dagen hier. Lange dagen. Samen met de kinderen steken we elk weekend de handen uit de mouwen. Doordeweeks ‘s avonds zijn we ook altijd even bezig met kleinere werkjes. Ons project wordt nu wel erg concreet. De aannemer heeft zijn startdatum bevestigd dus we hebben een deadline voor ons voorbereidend werk.
Gisteren en vandaag hebben we in de eetkamer de vloerbekleding (vasttapijt…) verwijderd. Nu weten we hoe stof van 30 jaren rijping proeft. Ook de bekleding van de schouw moest er aan geloven. Veel stof, veel afval. Hier en daar zijn ook al sleuven in de muren uitgeslepen voor de elektriciteit.
Plots stond er vanmiddag een opkoper aan de deur, de man werd hartelijk ontvangen. Hij nam al ons oud ijzer mee en we kregen er nog een prijsje voor ook. Het betekende wel wat extra labeur want we moesten nog enkele onderdelen van de mazoutbrander uit de kelder naar boven slepen. Maar het is weg en dat maakt ons blij 🙂
En zo kunnen we elke week enkele dingen van ons lijstje schrappen. Deze quick wins zorgen er voor dat we er de moed wat kunnen in houden. Want soms is het allemaal toch wel een beetje veel. We weten dat de moeilijkste maanden nu bezig zijn dus we bijten door. De kinderen gaan er ook goed mee om, de katten iets minder. Al die veranderingen en dat kabaal bezorgt hen stress. Dat zorgt er voor dat er ‘s nachts een kater tussen mijn benen slaapt. Dat doet ie normaal nooit! Wilma komt zelfs ook even op bed geploft om na een aaitje weer te verdwijnen.