Onze kroost heeft me gisteren weer fier gemaakt, gewoon door zichzelf te zijn. De babysit kwam een avondje oppassen en dat was behoorlijk lang geleden. Momenteel wonen wij echter in een werf door verbouwingen. Beneden staat 1 zetel, een tv, een tafel en enkele stoelen. C’est tout. Back to basics zowaar.Je vindt er momenteel geen kasten, geen snoepkast, geen speelgoed, niks.
Toen het bedtijd was voor de kinderen, waren ze toch wel erg bezorgd om het welzijn van de babysit. Want als onze heilige drievuldigheid flink lag te slapen in hun bedjes, wat moest de babysit dan de hele tijd doen? Zou ze zich dan niet te hard vervelen?
Ze kreeg een overlevingspakket mee, samengesteld door onze kinderen. Een leesboek en enkele knuffels werden in haar handen geduwd. Zo was ze niet alleen en kon ze iets leuks doen. En zo konden de kinderen met een gerust gemoed naar bed. Super toch dat ze zo begaan zijn met het lot van hun medemens. Dat ze daardoor wat langer konden opblijven, zien we met plezier door de vingers 🙂
